whatsappda çevrimiçi mi diye bakıyorum ama yanlızca bakıyorum. çevrimiçi görünce öyle bakakalıyorum çevrimdışıysa çıkıyorum. en kötüsü de hiç bir şey yazamamak galiba. belkide doğrusu buydu ama ne bileyim birisini hiç tanımamış gibi hiç bir şey yaşanmamış gibi hayatından bir celsede çıkartması ve lanet olsun ki yanlızca içimdeki duyguları dile getirdim diye çıkartması insanı yaralıyor. böyle olmamalıydı rüyalarımda böyle değildik hayallerim de böyle değildik. daha dun gece rüyamdaydın yine öyle gülümsüyordun ama bana değil. biz erkekler aslında aptalız. hiç gelmicek birini bekliyoruz hala umut bağlıyoruz. ulan belki bi mesaj atar nasılsın diye sorar diye bekliyoruz. ama iddiasına bile girerim telefon numaramı bile silmiştir. seni özlüyorum. senin bu şehirde olma ihtimalini özlüyorum. ilk gördüğüm yerden geçerken ilk defa sarıldığım yerden geçerken ilk gün ki gibi ellerim ayaklarım birbirine giriyor. bu şehri bana zehir ettin. ama hala umudum var bu kadar tesadüfün başka bir anlamı olamaz. yollarımız elbet bir gun çakışıcak işte o gun rüyalarımda ki gibi gülümsemeni istiyorum. saçlarını da at kuyruğu yap lütfen senden başka kimseye yakışmıyor o saç tipi mühendis hanım.