2011 yılıydı galiba bi kasım ayıydı. istanbul'a gitmiştik annemle kuzenimin düğünü için. bi başka kuzende kalıyorduk. yengemin de akrabaları vardı onlarda ilker abi. inönü stadının güvenlik amiri. ertesi günde beşiktaş - konyaspor maçı var. gidilmez mi? gidilir tabi. hem de yedek kulübesinin yanında izleyeceğim maçı. içim içime sığmıyor. quaresma, guti falan daha yeni gelmiş. hayaller kuruyorum. forma isterim, fotoğraf çekeriz. mahalleye gelirim havalar 1500. çok sürmedi hayaller. 1 saat sonra telefonum çaldı. arayan babamdı. "nerdesin lan sen?" pardon bi dakika bu başka bi replikti. geriye dönelim. babam aradı 1 saat sonra. "deden vefat etti biletinizi alın gelin. annene bir şey hissettirme." "ne, nasıl, ne zaman? şaka mı?" bile diyemedim. sustum. konuşamadım. döndük samsun'a. annem her şeyden bihaber. dedem hastalandı diye biliyor. gelene kadar acımı gömdüm içime, anneme bir şey hissettirmeye çalıştım. ama için kan ağlıyordu. kafamın bi yarısında maç diğer yarısında dedem. allah rahmet eylesin maça hep gidilir de dedem bi daha geri dönmez be.