gerçekten yönetim şekli olmasını şu an dünya üzerindeki hemen hemen hiçbir insan ve müslüman istemez.
zira;
nerede hırsızlık yaptığı için kolu bilek kısmından kesilecek bir insanın durumu ve çalıp çırpmaktan başka hiçbir boka yaramayan iktidar sahipleri?
nerede
hz. ömer'in adaleti, nerede sizin ayrıştırmaktan, aşağılamaktan ve hor görmekten başka bir boka yaramayan irinli kalbimiz?
nerede faiz yiyen anasıyla zina yapmıştır denilen dinin düsturu, nerede kar payı adı altında fetvalarla yasallaştırdığımız sözümona caiz faiz?
nerede haram yemeyi her şekilde lanetleyen din, nerede vergisini aldığınız her şeyi bi şekilde kılıfına soktuğunuz imanınız?
nerede kısasa kısas usulü, nerede sırtını sağlama dayamış zalimleri koruyan kanunlarımız, kurallarımız?
bu yüzden hiç kimse istemez bu yönetim şeklini. açıkçası ben de istemem, ki istemiyorum da. insanlık o eşiği aşalı çok oldu çünkü.
artık insanların dini sadece ve sadece kendi vicdanları. ki üstadın söylediği gibi; "bu ülkede sağcı solcu yok, namuslu ve namussuz var. siz namusluların yanında olmaya çalışın."
bu yüzyılda hangi din olursa olsun, dine dayalı hangi yönetim şekli olursa olsun muhteviyat olarak sadece teoriden ibaret. zira iş pratiğe dökülse dünyada vicdan sahibi ateistler ve gerçekten dinin o tasavvuf boyutuna ulaşmış kişiler hariç insan kalmaz.