cemal süreya şu dizeleri yazmıştı
tomris için;
ay ışığında oturduk
bileğinden öptüm seni
sonra ayakta öptüm
dudağından öptüm seni
kapı aralığında öptüm
soluğundan öptüm seni
bahçede çocuklar vardı
çocuğundan öptüm seni
evime götürdüm yatağımda
kasığından öptüm seni
başka evlerde karşılaştık
iliğinden öptüm seni
en sonunda caddelere çıkardım
kaynağından öptüm seni
başka dizelerinde ise nasıl umutsuzca aşık olduğunu anlatmıştır hep.
daha nen olayım isterdin
onursuzunum senin!