küçükken fakirlikten bi arkadaşımla oyuncaklarımızı satalım paramız olsun dedik elimizde olan tüm oyuncaklari toplayip evlerimizden birer masa çıkarıp caddeye koyduk mahallede geçenlere satmaya çalıştık hani küçükken tatlı olunuyodu lan 3 4 gün tezgahı açık tuttuk bir kişi de almadı -oysa ki çok ucuza bırakıyoduk- neyse son gün artık tam toplayalım kimse almayacak herhalde dedik bi abla geldi küçük bi oyuncak bu ne kadar dedi 25 kuruş o zamanlar 250 bin dedik kadın dedi çok ulan napalım daha bedavaya mı verelim mk kadın almadan gitti bizde topladık bi yandan para kazanamadığımıza üzülürken bi yandan oyuncaklarımızın elimizde kalmasına sevinmiştik