hayal meyal hatırlıyorum ya, gerçekten çok küçüktüm. annemin kardeşimle bana sıkı sıkı sarılması, yattığımız yatağın deli gibi sallanmasına rağmen kalkamamamız bulanık anılar gibi. o kafayla pek anlamıyordum elbette. o yüzden annemin o geceden sonra üzerimize daha çok düşmesi, babam sürekli nöbete kaldığı için dayımın gelip bizimle kalması ve onun da annemle birlikte sabahlara kadar oturması garip geliyordu.
allah bir daha öyle günler yaşatmasın.