istanbul'da ki lokantamızın batmasından sonraki yokluktu.3 gün doğru dürüst bişey yiyemedik,annem kahvaltıda un,yoğurt ve şekerle bir şeyler yapıp kızarttı bir öğünü öyle atlattık ama hayatımda yediğim en güzel hamurişiydi o.annemin nafakası yattıktan sonra kahvaltıda domates vardı sanki kral sofrası geliyordu gözüme, domatesin kokusu bile farklı.çok şükür garibanlık gördük de insan olduk.