en sevdiğin kitabı özledikten sonra okumaya koyulduğunda içinde ona dair bir obje çıktığını görmek diye tanımlayım ben özlemek matruşka gibidir birşeyi özlemeye başladıktan sonra öteki hemen peşinden gelir. sonu yoktur özlemenin birazda insanın yaşama unsurlarından biri galiba özlemek hem ızdırap verir hemde anıları yad etmeni sağlar küçük buruk bir gülümseme ile. sonuç olarak özlüyorsak hala umut var