altı ve ya yedi yaşındaydım bizim araba da askeri bi araba neyse ailede beş kişiyiz annem,babannem,kardeşlerim bi taraftalar ben de akıllılık yapacağım ya babamın yanına oturayım dedim,,neyse oturdum kapı tarafına gidiyorduk ulan ben dirseğimle kapıyı açmışım tekerleğe kafa attım yüzüm falan soyuldu hep ama ben kendime değil babamın arabayı geç durdurmasına ağlıyorum neyse su falan verdiler eve geldik iyiyim falan kız kardeşim geldi parmağını bana uzatarak "eheheh cana geleceğine mala geldi" dedi,o an ağlamayı çok istedim sen daha küçüksün onu nasıl nerden öğrendin,o gün daha kaç defa canım yanar diyodum çok gecikmedi bu da böyle bi anımdı