bu derslerin büyük yüzdesi islam üzerine dayalı bunu hepimiz biliyoruz. ayrıca değineceğim konu kuran kurslarınıda kapsıyor. bizim elimizde bir koz var, bu ebeylerimizin bulunduğu coğrafi konumdan veya ebeveynlerimizin seçmiş olduğu din üzerinden bir koz. inanç olarak bir ailenin herhangi bir dinden olması ve çocuklarında aynı dine mensup olması muhtemelen büyük yüzdeyi kapsamakta.
geçen bir arkadaşta sözlükte yazmıştı; "aklı olan araştırıp buluyo" demişti. bu müslüman olmayan ya da müslüman çoğrafyasından uzak bir bölgede yaşayan insanlar için söylenmişti. müslüman toplumunun bu görüşte olduğunu varsayarak şöyle bir ironiden bahsetmek isterim;
müslüman toplumu kendi çocuklarına din dersi verilmesini veya kuran kursuna göndermesini gelecekte çocuklarının müslüman olmasını istemesinden ötürü isterler, ve korkarlar kendi aklı ile girişeceği farklı bir din akımını seçmelerinden. sonra allahın adaletinden bahsederler bu ebeveyler ve müslüman aileden gelmeyen biri için aklını kullanmasını isterler. eğer gerçekten doğruyu bulmak bu kadar kolay ise zorunluluk neden ?
önce insanlık, önce ahlak, önce paylaşmak var iken bu kadar kolay elde edebileceğimiz din neden zorunluluktur ?