anaokul öğretmenimden ötürü öğretmenliği çok severdim ve 6 yaşımdan beri ne olmak istiyorsun sorusuna cevabım "pamuk öğretmen" oldu. her allahın günü öğretmenime "pamuk öğretmenim görüşürüz" diyip öpücük atardım. bunu yapmadan çıkmazdım sabahları ağlayarak geldiğim okuldan. büyüdüm büyüdüm liseye geldim. hala hayalim değişmemişti ki lisede de çocuk gelişimi okudum. zorluyorlardı, lisedeki hoca kılıklılar meslekten soğutuyordu ve üniversite kaygısı vardi zordu ama severek okuyordum. son senemde her meslek lisesinde olduğu gibi staj görme zorunluluğu vardı. haftanın 3 günü gidiyordum öğretmenlik yapıyordum. zaten stajdan sonra da işimi sevip yaz okullarında hayalimi yaşatmaya başladım. yani toplamda 2 sene olabileceğim en pamuk öğretmen oldum.. neyse stajda başta her şey güzeldi ama sonra öyle rezil öğretmen çesitleri gördüm ki ilk gittiğim kurumdan ayrılmak zorunda kaldım. milli eğitime de şikayet ettim çocuklara şiddet uygulanıyor diye. ilgilenirler sandım lakin sonuç hüsrandı, kurum hala açık arada önünden nefret dolu bakışlarla müdürün camına baka baka geçiyorum, belki görür diye. görmüyordu (yine geçicem bi gün umarım görür) ikinci gittiğim kurum ise tam bir mutluluk yuvasıydı. anaokulundaki annem gibiydi müdürüm ve hiç sahip olamadığım çılgın ablalarım vardı. hani anaokul öğretmenleri biraz çılgın olur zaten. bir sürü çılgınlıklar yaptık. öğretmenliğin nasıl bir şey olduğunu ben orda öğrendim. asıl öğretmenliği, şefkati orda gördüm. anladım ki dersler ya da teknik terimler fasa fiso. işin içinde yoğruluyorsun ve bir sürü doğruyu yanlışı tartıyorsun. şuan diplomam var, tecrubem var. hayalime adım adım gidiyorum. gidiyorum ama nasıl gidiyorum ? siz simdi saniyorsunuz ki ben anaokul ogretmenligi yapiyorum. hayir. 6. sinifta gönül verdiğim başka bir dala yoğunlaştım; edebiyat. 2 senelik pamuk öğretmenlikten sonra hayırlısıyla edebiyat okuyacağım ve sermaye olunca elimde hem mesleğim edebiyatla uğraşmak olacak hem de olabildiğim en pamuk anaokulu müdürü olacağım. edebiyatı da bırakmayacağım o da hayalimdir ve ailesi olmadığım çocuklarımı en iyi şekilde eğitmek, onların büyüdüğünde beni ziyaret etmeleri ve benim gözlerimin dolması 6 yaşındaki çocuğun hayaliydi. bırakmayacağım