üzerinde çok düşündüğüm geceler oldu. içimin karanlığından gözümün kör olduğu, boğazımın düğümlendiği, içimin kördüğüm olduğu anlar. bir saniye sonrasını görmek istemediğim. artık tek kelime duymak istemediğim. 'yeter ulan artık benden bu kadar' dediğim çok an. her türlüsünü düşündüm. ama intihar haramdı ben de çok düşünmeyi seçtim. o da bir başka şekliydi ölürken yaşamanın.