benim biraz farklı aileden değil zaten rahmetli babam bir gün olsun aç bırakmadı allah razı olsun.
şöyle ki geçen sene okulu kendi şehrimde seçtim, önceki 2 denemenin ardından dışarda okuyamayacağımı anladım. kaderdir bişey diyemezsin babam karın zarı kanseri oldu en son evresinden. sen git okulunu oku ben ayağa kalkarım dedi zavallım ameliyatın başarısız geçtiğini bilmiyordu. ben de aldım başımı gittim ev de orda tabi tek kişilik öğrenci evi keyfe bak abi. içkiler karılar kızlar falan derken bi farkettim ki bende para bitti. üstüne 2000 lira borç var (gerçi ödeyince anladım pek de büyük değilmiş). lan her şeyi geçtim para isteyemiyorum daha 1 hafta önce yolladılar aylığı. dediğim gibi kendi evimiz işte evde undur şekerdir hepsi var. 2 gün aç kaldım okula gidemedim psikolojim bozuldu dert üstüne dert. aldım unu hamur kızartması yapayım bari dedim. beceremiyorum 3 kere denedim kafayı yiyorum allah'ım yol göster. son çare 2-3 yerden az biraz borç aldım günü kurtarmaya anlayacağınız. intiharı koydum kafaya bi ara nasıl olsa öleceğim yaşa hayatı diyorum kendi kendime. günü gelmişti artık son çayımı içiyorum (o da borca yazılıyor) sonra kıyak bi abimiz var geldi bana dedi ki çalışır mısın bana eleman lazım. yan tarafta da kafir biri çay içiyor ona dönüp dedim ki ---
spoiler ---
çok pis yanacaksınız oğlum kaçışı yok
---
spoiler ---
.allah büyüktür aç kaldığınız günde bile isyan etmeyin şükredin herşey allah'tan.