en temel sorunlarımdandır. artık hiçbir hissiyat anlamlı gelmiyor; boş çaba gibi geliyor ve bu durum gerçekten kayıp. hem kendi adıma hem dostlarım adına. artık eskisi gibi bir derdini anlatmıyor kimse bana. sadece stres atmalık insan konumuna geldim, rahatsız ediyor. nasıl oldu da bu hale geldim diye soramıyorum da üstelik, artık eskisi gibi rahatsız da etmiyor.
(bkz: iki ucu boklu değnek)