aslında düzinelerce var. ama şunu hiç unutmuyorum;
7 yaşındayım öğretmen yerlerimizi değiştiriyor yanıma uğur diye bir çocuk oturdu. yanakları kocamandı. hatta çocuğun yüzü komple yanaktı velhasıl sürekli resim çiziyordu özellikle arabalar, hepsi üstü açık 70 li yılların arabasıydı. ama o kadar iyiydi ki çizimi sadece izliyordum
derslerde de iyiydi, hocalar hemen severdi onu ama kimseyle diyalog kurmazdı genel de büyüklerin ilgisine maruz kalırdı.
bazen sorulara bile cevap vermiyordu. ama ben hala olduğum gibi zekaya tav olan bir insanım ve 7 yaşında bir insan sevgisini göstermek için ne yapar?
öper.
yani ben bunun yapılması gereken bir durum oldugunu düşünüyordum, seviyordum çünkü
bir gün çocuk pencereden bakarken yanağından öptüm. yani insan öper kaçar dimi.. ben yanağına doğru uzadıkça çocuk beni itiyor. lan o beni ittikçe ben abanmaya çalışıyorum.
(bkz: gay miydi acaba ) sonuç olarak çocuğu zorla sıkıştırıp öptüm... yani bunu ciddi olarak yaptım. şimdi komple gurur vücudum, kanımda gurur dolaşıyor sevmediğime 1 adım gidersem sevdiğimden kaçıyorum. yani sonrasında çok utandığımı söyleyebilirim..
ama masumca yapılan her eylem güzeldir..