her kız gibi benim de en yakın arkadaşım merve ve fırsat buldukça onlara yatıya gidiyorum.
son beş aydır mervelere üç kere gittim ve üçünde de o evden cenaze çıktı.
ilkinde kızla buluştuk, cafede otururken telefon geldi, dedesi ölmüş. eve gidip temizlik yaptık, gelen giden olur diye.
ikinci gidişimde onların evinin otobüsüne bindim, merve beni aradı, ananem öldü hastanedeyiz diye.
bu son gidişimde iftar için gitmiştik, sahur vakti telefon geldi, babaannesi hastaneye kaldırılmış ve mervenin babası yetişemeden ölmüş.
kendimi iyice azrailin yan sanayisi gibi hissediyorum.
bir sonrakine bir şey olur diye kıza gitmeye korkuyorum.