"mevsimler bıraktım sana ve uğur böcekleri...
yazların sıcak ve kurakmış diye duydum sevgili. ruhundaki dağların kalbinin denizlerine paralel değil demek ki. bulutlar bırakmak istemiştim şehirlerine, sicim sicim dökülüp temizlemek için kalbindeki üzüntüleri. bir de uğur böceklerim var tabi, onlar da fısıldasın diye kulağına seni sevdiğimi.
sonbaharın yaklaşıyormuş diye duydum sevgili. en sevdiğin ay
eylüldü senin, e normal tabi. ben de severim kendisini ama benim içim ondan daha kasvetli. tutamayıp yağsam üzerine, sel olurum sürüklerim seni. bir de uğur böceklerim var tabi, havalar soğuyunca ruhuna sığınacaklar gizli gizli.
kış gelince üşüyormuşsun diye duydum sevgili. karlar kaplıyormuş ısıtmak istediğim kalbini. zaten ben de en çok kışın sevdim seni, lapa lapa karlar düşerken tutmak istedim ellerini. o zaman belki hissederdin sıcacık ellerimi. bir de uğur böceklerim var tabi, en ücra köşelerinde bekleyen baharın gelmesini.
ilkbaharlar biriktiriyormuşsun diye duydum sevgili. mis gibi toprak kokusuyla umutlar tutuyormuşsun bulmak için aklındakini. kıpır kıpır oluyormuş için ve sen ise yoktan yere neşeli. bir de uğur böceklerim var tabi, ruhunun dip köşelerinden kanatlanıp arıyorlarmış beni.
sen dört mevsim aşksın sevgili, ben ise minik bir uğur böceği. parmağına konuyorum her gün ama dilek tutup gönderiyorsun beni...
mevsimler bıraktım sana ve uğur böcekleri.
her
mevsimde bir
uğur böceği,
sana bir
uğur, bana bir
veda gibi..."
-r.