korkutucu bir sey, evren gibi. evrenin zamana tabii oldugu ve olmadigi anlar vardi ama insan hep zamana bagimliydi, birkac hayta ve zamanin kisiler icin durdugu vakitler disinda. isin korkutuculugu ise surada beliriyor: zamani olusturan anlarin butunudur ve hicbir an geri gelmez. uyudugumuz, yedigimiz, gokyuzue baktigimiz ve opustugumuz hicbir an yahut maphusta gecenler, ameliyattaki yakinimizi beklerken gecen geri gelmez. ber an en iyi bicimde yasanmayi hak ediyor. zaman anlarin tumunun birlesimidir dedik, peki ya uclari kapali sekilde gecen vakitlerin tamamini olusturan anlarin hafizayi, hatirayi olusturmasi? o bambaska bir konunun basligi.