büyüdükçe, hayal kurmayı bırakıyorsun çünkü biliyorsun ki artık ne kadar kursan da tabir-i caizse bir s*kime yaramayacak.
o yüzden oluruna bırakıyorsun her şeyi.
hayattan verim alamaz hale geliyorsun, insanların gerçek yüzünü görünce iyice soyutlanıyorsun el ayak çekip köşeden izliyorsun olanı biteni.
bu da hissizleşmene sebep oluyor.
velhasıl büyümek leş amk.