ablam ellerini boynuz gibi kafasına koyup "keçiboynuzu geliyoo" diye üstüme koşardı. aşırı korkardım köpekten kaçar gibi kaçardım ablamdan. belki hayatta dünyaya dair duyduğum en büyük korkudur hala. sonra bir gün babam eve keçiboynuzu da denilen harnup meyvesiyle geldi, annem zorla yedirdi ve dedi ki keçiboynuzu bu. o günden sonra korkulur mu? bir gün ablam yine yaptı, kaçmadım, ablamı tuttum ve parmağını ısırdım. ablam ağlayınca annem ne oldu diye sordu, keçiboynuzu yedim dedim.
edit: başlarda harnup meyvesinin keçilerin boynuzundan üretilen mamül ürün de sanmıştım.