küçük siyah gözler bir o yana, bir bu yana oynuyordu yanaklar, sarhoş insanlardaki gibi, aşağıya sarkıyordu, uzun sakallar o kadar sert ve seyrekti ki, birini ellemeye kalkışınca, sanki hiçbir şeye dokunulmuyormuş gibi oluyordu.
(bkz: franz kafka)
(bkz: dava)