gece
(bkz: elie wiesel) in orijinali yidişçe yazdığı 2. dünya savaşında hitlerin yahudilere yaptığı soykırıma tanıklık etmiş 16 yaşındaki bir çocuğun kitabıdır.
arka kapağında genel hatlarıyla şu sözlerle anlatılıyor kitap;
---
spoiler ---
transilvanya’nın sighet şehrinde doğan elie wiesel, 1944’te, ailesiyle beraber auschwitz, ardından birkenau’ya gönderildiğinde henüz 16 yaşındaydı. gece, onun bu hatıralarının kitabıdır: bir daha hiç görmeyeceği annesi ve küçük kız kardeşinden ayrılışı, babasıyla açlığı, soğuğu, darbeleri ve işkenceyi paylaştığı kamplar… ve insan onurunu kaybetmenin utancı.
gece’yi bu denli ürpertici kılan şey; yazarın başından geçen olayları -mış gibi yapmadan, bir tepki olarak gösterilen her düşüncenin, korkunun ve acının resmini derin fırça darbeleriyle gözler önüne seriyor olmasıdır. hafızalardan silinmeyecek bir tarihe tanıklığın küçücük bir kitaba sığdırıldığı bu dev şaheser, yüreğinizle sizi baş başa bırakacak.
---
spoiler ---
birinci ağızdan anlatılan daha 16 yaşındaki bir çocuğun sadece 1 gecede değişen hayatı bugünün türkiyesinde çok da ütopik çok da hayal görünmüyor insana. her köşe başında rast gelinen suriyeli insanları gördükçe -her ne kadar
(bkz: holokost) kadar büyük bir soykırıma maruz kalmamış olsalar da- empati yapmaya başlıyor insan.
bu kitabı okuduktan sonra eğer hakkıyla insani duygularınızı yaşatabilmişseniz eğer oprah'a katılıyorsunuz. her insana okutulmalı bu kitap. her insan kendine pay çıkarmalı kendine. eğer kocaman bir pastaysa şu hayat, herkesin bir dilimi varsa tek lokmalıkta olsa, ve eğer bu kadar açlıktan ölen insan varsa; birileri birilerinin hakkına giriyor demektir. ve herkesin sorması gerekiyor: ya bensem? o lokma benim boğazımdan geçiyorsa? birinin ölmesine vesile oluyorsam?
selametle.