saygı duyduğum meslekti. dokuzuncu sınıfta sdp bürosuna gitmiş konuşuyorduk şu bu falan orada polislerle ilgili konuşuldu atıp tutuldu falan ben de "hocam böyle diyorsunuz da bunu yapan da şu şu sebeple yapıyor bunlar da işçi sonuçta" dedim. ben oraya gitmeye, onlarla takılmaya devam ettim. o sırada gezi olayları da oldu fikrim değişmedi. gezi sonrasindaysa hiçbir saygım kalmadı. iktidar hizmetlisi olan (devlet demiyorum) cani bir gruba döndü.
bi gün bizim caddede iki polisle bir kadın kavga ediyor. noluyor amk dinleyeyim dedim
"-sen bana carptin sadece özür bekledim beni haksız durumuna düşürüyorsun
+ ben devletin polisiyim ama siz bana ve devlete dusmansiniz bağırın bağırın"
kadınla polis arasında geçen konuşmanın ufak kısmı.
yani demem o ki bastakilerin sınırsız güç ve yetki ile donatıp (güç herkesi kontrolden çıkarır) tasmali köpeği yaptığı bir grup oldular. he herkes yapmadı mi? yaptı. kenan evren darbesine alkış tutanlar da şu anki gelişmelere alkış tutanlar ile aynı. yarın ibre kendilerine dönerse "lan ben şu çocuk karşı koydu diye onun ölümüne hak verdim" diyip utanirlar mi acaba? cemaat utanıyor görüyoruz başörtülü bacıları nasıl dövdüklerini.
demem o ki benim eniştem polis bir kuzenim polis okulunda bir kuzenimle de pazar günü ygs'ye gireceğiz ki o polis olmak istiyor. ben polise zarar vermek istemiyorum ama dikta eder, zulmederse karşılık bulur.