birkan nasuhoğlu'nun güzel şarkılarından biri.
2 gündür sardım, bi yerde çıktı karşıma. bu adama da öfkeliyim de sardı mı sarıyor maalesef öyle bi sesi var. 1 kere canlı dinledim, canlıda da albüm kaydı gibi tertemiz çıkıyor sesi.
"kimseyi aramam sormam gerekirse
kendime bile yetemezken bazen
düşündüm, düşündüm çıkamadım düzlüğe
hem zaten kim anlar ki beni
hem zaten kim ne yapsın beni"
cidden kendime bile o kadar yetemiyorum ki insanlar yetemeyince kırılıyorum. bencilce biraz ama herkesin her şeyine koşarken en ufak derdinde kimsenin bi bok yapamaması tatsız, bakın yapmaması değil yapamaması.
hem zaten kim anlar ki beni dediği noktada tıkanıyorum ben de. ağzım iyi laf yapıyor, konuşmayı seviyorum ve herkesten bunu bekliyorum. birinin bi sıkıntısı olduğunda asla "boş ver takma" demiyorken herkesin max bu kadar yanımda olabilmesi beni kırıyor. kırmaması lazım tabii. eşim hariç. elinden geleni yapıyor çoğu zaman biliyorum, cümlelerinin yetersiz kalması ya da tarzının farklı olması benim acımı dindirmese de. yani işte
hem zaten kim napsın beni kısmında çelişiyorum. ego değil de bence herkesin 1 tane bana ihtiyacı var.