Köpekbalıkları uyurken bile hareket etmek zorundadırlar, çünkü etmedikleri an batmaya başlarlar. İnsan beyni de köpekbalıkları gibi, meşgalesi olmayınca depresyona sürüklenir. Kapitalizmin en büyük faydası, insanoğlunun kafasını işten kaldırmayarak onların (günün belli bir kısmında) depresyona girmesini engellemesidir. Bu nedenle "çalışmak zorunda olmak" bir bakıma kötü, fakat bir bakıma da iyidir. Dürüst olalım; kapitalizm olmasa hiçbirimiz Antik Yunan'daki gibi felsefe, sanat, matematik ile ilgilenerek hayatımızı neşeyle sürdürmeyecektik. Kaldı ki çok fazla boş vaktimiz ve her günümüz 10/10 olunca bir süre sonra bunları sıradan bulup daha fazlasını isteyecektik. Hoş geldin depresyon bebek.
İşsizseniz de kafanızı meşgul tutacak bir hobi vs. bulun ve ona yoğunlaşın. Spor yaparken veya film izlerken beyniniz depresif düşüncelerden uzaklaşır mesela. Ayrıca insanlarla iletişim halinde olmak da önemlidir, depresyon batağından çıkıp onlarla sohbet edebilirsiniz.
Ek olarak; kabul ve kararlılık terapisini ("ACT" diye de geçer),
Russ Harris'i,
Viktor Frankl'ı araştırmanızı tavsiye ederim.