Uyandım, karanlık bir dünya
Düştü göğe kadife kirpiklerim
Dilimden düşmez sırlı bir dua
Tanrıya naif bir sitemim
Bir silületin peşindeyim
Kabesinde üşüyorum
İpek bir denizin içindeyim
Tam ortasında ölüyorum
Hiç mi yer edinemedim
Hep mi evsiz düşlerim
Olan olsun yanalım dedim
Deniz dedi yüreğim
Gece olur, silinir tüm dünya
Baş başa kalırım tanrıyla
Bir süre daha buralardayım
Çürümedim henüz düş bağımla
Silinmedi hayaletim hala
Kabemi arıyorum
İpekten bir denizim hala
Tam ortasında yanıyorsun
Hiç mi yer edinemedin?
Hep mi bensiz düşlerin
Ki aşk zaten yanmaktır
Ama deniz benim yüreğim.
Mehmet Yel