Ben yaşıyorum, birisi ölüyor... Ben hâlâ yaşıyorum, birisi daha ölüyor... Ben ölemiyorum, sonra birisi daha ölüyor... Sevdiklerim gözümün önünde büyüyor, değişiyor... Bana önce kardeş, sonra abi abla ve ardından anne baba oluyorlar. Ve ardından öylece gidiyorlar. Ben olduğum yerde öylece kalıyorum, hayat etrafımda akıp gidiyor. Sürekli sevdiklerimin ölümünü görüyorum ama kimsenin peşinden gidemiyorum. Yoruldum artık. Sonsuza kadar tek başıma olmaya karar verdim. Bu çok uzun sürecek ama bir hayatın daha değişimini izleyip bağlanıp kaybetmeye gücüm kalmadı.
Mecburiyetten yaşıyoruz...