Bugün hiçbir "arkadaşım" dediklerim tarafından aslında sevilmediğimi, benimle çok da vakit geçirmek istemediklerini fark ettim... Belki sıkıcı biriyimdir bilmiyorum. Ama kalbim bir kez daha kırıldı... Mesela arayıp hadi falanca yere gidelim demiyorlar ben demedikçe, zoraki buluşulmuş hissediyorum. Ya da buluşma lafta kalıyor... Ya da sadece kendi dertlerini anlatmak için buluşmak akıllarına geliyor...