şuna çok dikkat etmek lazım;
link
aynısını yaşadım çünkü. üniversite zamanı yaptığım son sunumdu. daha sunumun en başında hocalar beni rahat bırakmadığı için istediğim şekilde girizgah yapamamıştım. habire abuk sabuk sorular sorup sunumu provoke ediyorlardı. hoca olmuş ama dinlemeyi bilmiyor. halbuki biraz bekleseler o sorulara fazlasıyla cevap alacaklardı. taşşş gibi sunum hazırlamıştım, bir rahat vermediler iyi başlamam için.
içimden dedim olm louis sakin, kontrol hâlâ sende. yutkun ve başla anlatmaya, kaç defa yaptığın şey, anlattıkça yine açılacaksın zaten... tam yutkunup başlıcam yutkunmayı denememle az daha boğuluyordum hakshgajhafjahs ağzım öyle bir kurumuş ki ben hayatımda o kadar zor yutkunduğumu hatırlamıyorum. tam o an aklıma yılmaz erdoğan'ın şu üstte gösterdiğim tavsiyesi geldi. bana en yakın agamdan su rica ettim, ufak bir yudumla zaten ortadan kayboluyor o kuruluk. değişik bir kuruluk o. bir anda geliyor, bir anda gidiyor. suyu içmemle bülbül gibi şakımam bir olmuştu. ee zaten sunum şahane, hocasından öğrencisine herkese enine boyuna anlattım her şeyi, dolu dolu cevaplar verdim. gelmesini tahmin ettiğim sorular için cevap mahiyetinde grafikler hazırlamıştım, onları da kanıt olarak gösterdim, en iyi sunum ünvanını kapıp sıramı saldım.
(bkz: bu da böyle bir anımdır)