Kendimden başladım. Ailemin komutları dışında hareket etmeyen bir robot gibiydim. Her şeye sustum çünkü kendimi susmak zorunda hissettim. Bastırıldım, korkutuldum ama en sonunda onlar gibi olmak istemediğimi bağırdım avazım çıktığı kadar. Çok zorlandım, çok savaştım, çok yara aldım ama aslında yaralarımı iyileştirmeye başlamışım. İyi ki o savaşı çıkartmışım. İyi ki kendim olmak için kendimi parçalamışım. Şimdi istediğim gibi istediğim hayatı yaşıyorum. Çok da güzel yaşıyorum.