Umutsuzca girip yakınarak bir şeyler yazacaktım ki ilk entryde en sevdiğim ayet ile karşılaşınca sonuna kadar okudum yazıyı ve haklı. Ayetin öncesi de var, diyor ki "İnsan hayra dua eder gibi şerre dua eder. İnsan çok acelecidir." Biz gerçekten hakkımızda neyin hayır neyin şer olacağını bilmiyoruz, acele ediyoruz. Sabır desen zaten yok. Halbuki biraz tevekkül etmeyi öğrensek her şeyin vaktini beklediğini de anlarız. Özellikle içinde bulunduğum yaştan dolayı etrafımdaki insanlarla kendimi kıyaslama hatasına düşüp gerçekten bir şeylere geç kaldığımı hissediyorum ve kendimi bu konuda acımasızca suçluyorum. Başlığın ilk entrysini yazan yazarımıza teşekkür ediyorum çünkü beni biraz kendime getirdi. Nasip güzel bir ihtimal dostlar, ne erken ne geç tam zamanında Rabbim bizlere istediklerimizi verecek ve bizi hoşnut kılacak. (Duha-5) Geç kalınmamış güzel anlarımız olsun her zaman...