geç kalmışlık hissi

isra suresi 11. ayet; (bkz: insan pek acelecidir) evet mukaddes kitabımız,biz insanoğlunu böyle tanımlamış pek aceleciyiz. bir şeyi istediğimizde olması için çok acele ediyoruz,insanlardan beklentimizi karşılaması için onlara zaman vermiyoruz zamanı kutsayıp her bir dakikasını ince ince hesaplıyoruz lakin bunu bir şey isterken yapıyoruz. peki ya emek vermemiz gerektiğinde,peşinden koşmamız gereken konularda,çaba gerektiren durumlarda ne yapıyoruz? o kutsadığımız zamanı hoyratça kullanıp yok ediyoruz hani çok değerliydi ya zamanımız işte o iş değişti çünkü emek var çaba var sabır var işin içine bunlar girince de oluşan ''zamandan bol ne var'' düşüncesi gelip yerleşiyor kafamıza. erteliyoruz,ağırdan alıyoruz bazen her şeyi bir kenara bırakıp kendiliğinden olmasını bekliyoruz. ve işte o bazen her bir anına tapındığımız bazen ise çer çöp niyetine harcadığımız zaman gelip şakağımızdan vuruyor ve diyor ki; ''sen artık çabalama,kendini yorma geçti,geç kaldın'' zamanın bu acı gerçeği yüzüne çarpmasıyla ayılan insan ömür boyu sırtında taşıyacağı bir çuvala sahip oluyor. ertelemeyelim hiç bir şeyi,ne insanları ne işlerimizi!sırtımızda çuval taşımayalım vakti geldiğinde. hiç bir şey için geç kalmadığımız vakitlice bir ömür yaşamak dileğiyle...

iyiyim ben hem sen tanırsın beni ne yapsam ne söylesem o geç kalmışlık hissi son defaa... ulan bu şarkıyı aklıma getirecek ne vardı gece gece

seni bir saat ileri almışlar, beni bir saat geri. cüneyt ergün - bilinmeyen saat uygulaması

yaşıtlarım içip sıçıp gezerlerken bende evde takılıyorum. sanırım hiç onlar gibi olamıycam

Asla peşimi bırakmıyor. Okuduğum okul, gittiğim eğitimler, giriştiğim eylemler eve bunun yanında hala tamamlamamış olduğum vatani görevim ve işsizliğim. Liste uzuyor. Aklımda sadece geç kalmışlık hissi var. Ne yaparsam, neye çabalarsam geçmiyor. Hep geride kalmış, hep bir şeylere geç kalmışım sanki. Huzursuzum. Çok huzursuz.

Sürekli böyle hissediyorum. Konu ne olursa olsun hep bir şeylere geç kalmışım gibi. Sanki her şey benden geşmiş gibi. Bir tek ölmek kalmış gibi hatta bazen ona bile geç kaldığımı düşünüyorum..

bu başlığı her gördüğümde beynimde emre aydın sesi yankılanıyor: son defaaa görsem seni. kaybolsam yüzünde son defaa yenilsem sana...

aga alakalı mı pek kestiremedim ama ulan rüyamda hep gideceğim yere sınava vs hep geç kalıyorum ya normal geç kalma değil bu arada rüyamda her şey kendi akışında normal ama ben 0.25 te hareket ediyorum aq o kadar fazla görüyorum ki artık hayatımda da etkili ya da geç kalmışlık hissi rüyama giriyor neyse işte...

her şeye geç kaldım. yaşamaya, sevmeye, mutlu olmaya, iyi hissetmeye. her şeye. bir gün hepsini gerçekten yaşar mıyım bilmiyorum. umarım yaşarım. umarım bu geç kalmışlık peşimi bırakır.

Yaşıtlarım mezun oluyor, annemin beni doğurduğu yaşa gelmişim ve hayatımda hiçbir yere varamamışım. Her şeyin başında, tüm hedeflerimin uzağındayım. Yola da çıkmada ihmalkar davranmadım ama geç kalmış hissediyorum.

Yıllar, günler, saatler derken zaman o kadar hızlı geçiyor ki ne ara bu yaşa geldim ve bunca sene neden büyük bir değişiklik olmadı bilmiyorum. Ömrüm ve gençliğim boşa gidiyormuş gibi hissediyorum, hiç kullanmayacağın bir şeyi sırf para harcamak için almış gibi. Bundan sonra ne olur bilmem ama gücüm olsa da hevesim kalmadı. Sabrın sonu selamet olmayacak gibi derttaşlar.

zamanında yaşanması gerekn ama yaşanmamışlıklar yüzünden eksik kalan, zamanında yaşamanız gereken şeyleri yaşamadıkları için, içinde bulundukları anı yaşayamayan ve bunu değiştirmek için adım atmayanların hissettiği şey.

bugün film izleyip keyif yapıcam diye cips aldım. saat kaç olmuş bu olmaz, bu filme cipsi yemem gereksiz diye diye sabah ettim. yine cipsimi yiyip film izleyemedim. allahtan kendime akıl sağlığı diliyorum duy beni rabbim

hayatta sürekli tosladığım duvar olur kendisi

Belki geç kalınmışlık sayılmaz çünkü tam olarak öyle görmüyorum ama,sosyal medyada falan yaşıtlarımın bir şekilde düzenlerini oturtmuş,2. çocuklarını yapıp ilk çocuklarının da kreşten,okuldan falan böyle fotolarını gördükçe bir “noluyor lan?” diyorum.Ben hala “ Yok bu şehir de sarmadı,taşınsam mı? Akademik mi takılsam? Vayy kahrolsun kapitalizm.Dur kızım sen daha nerede yaşayacağını bile bilmiyorsun neyine evlenmek? Amaan evlensen ne olacak çok mu mutlular sanki? Ayy sen belki çok aşık olursun karartma enseyi,2 de çocuk yaparsın,onlarla gerçekleştirirsin hayallerini” diye var oluşsal sancılar içerisindeyim. 😅

gelecek kaygısı ile doğru orantılı olduğunu düşünüyorum.

Bok gibi bir his, sanki böyle dün geceden kalmışsın gibi ağzında değişik bir tat ne yapsan geçmeyecekmiş gibi dakikalar her şeye geç kaldığımı düşünüyorum erken yaşta hayata atılmanın ve erken yaşta sorumluluk almanın dezavantajlarından biri sanki herkes, herşey zamanında evlenmiş, çocuk sahibi olmuş, okumuş, ev almış, araba almış gibi hissettiren bir his ve ne yaparsan yap geçmeyen bir his.

bitmeyenindennn

bi türlü cesaret edemedim bu başlığa tıklamaya. Yüzleşmek istemedim ama insanlar derede su gibi akıp giderken benim kenardaki taşa takılı kalmam epey yormaya başladı.

Kaybetmek için erken, sevmek için çok geç demişti Ahmet Hamdi Tanpınar

= mideye tekme yeme hissi

“Bu sendeki geç kalmışlık, nasıl anlatsam Adamın karısı geçen hafta öldü bugün beklediği ilaçlar geldi Almanya’dan”

Herkes için zaman farklı işler. Buna inandığımdan beri hiçbir şey için geç olmadığını düşünüyorum.

Umutsuzca girip yakınarak bir şeyler yazacaktım ki ilk entryde en sevdiğim ayet ile karşılaşınca sonuna kadar okudum yazıyı ve haklı. Ayetin öncesi de var, diyor ki "İnsan hayra dua eder gibi şerre dua eder. İnsan çok acelecidir." Biz gerçekten hakkımızda neyin hayır neyin şer olacağını bilmiyoruz, acele ediyoruz. Sabır desen zaten yok. Halbuki biraz tevekkül etmeyi öğrensek her şeyin vaktini beklediğini de anlarız. Özellikle içinde bulunduğum yaştan dolayı etrafımdaki insanlarla kendimi kıyaslama hatasına düşüp gerçekten bir şeylere geç kaldığımı hissediyorum ve kendimi bu konuda acımasızca suçluyorum. Başlığın ilk entrysini yazan yazarımıza teşekkür ediyorum çünkü beni biraz kendime getirdi. Nasip güzel bir ihtimal dostlar, ne erken ne geç tam zamanında Rabbim bizlere istediklerimizi verecek ve bizi hoşnut kılacak. (Duha-5) Geç kalınmamış güzel anlarımız olsun her zaman...

onunla iyi geçinmeye geç kalmış hissediyorum ama olsun gelecek sahalar bizim

üniversitede gittiğim piyano kursunda sınıfın önünde içerdeki kızın çıkmasını bekliyordum. kızın annesi de yanımda oturuyordu. yedi yaşında oldugunu söylemişti sanırım ve iki üç yıldır kursa devam ettiğini. başkalarının benden önce başladığı her olayda geç kaldığımı hissediyorum. bazen yakalayamayacakmışım(ne uzun kelime) hissi çok ağır geliyor. ama bu hayatı sevdiğim için devam ediyorum