çok zor anlar gecirdim. babamı kaybettim,kör kütük aşık olduğum kadın tarafından terk edildim. universite yıllarında günlerce aç ve sigarasiz gezdim...
bunlar zor zamanlardı benim için, evet... lakin hiç bir zaman böyle bitkin böyle kimsesiz böyle güçsüz hissetmedim.
bilmem belki de büyüdüm artık.
bir kaç yıl oldu okul biteli. zar zor, kendi tirnaklarimla kaziya kaziya kendime güzel bir kariyer yaptım.
bir kaç seneye kalmaz kendi filmlerimi bile çekerim artık.
ama hiç bir zaman böyle beter hissetmedim.
derdim kendimi acindirmak ya da yardım istemek değil.
kimseye dokemedigim için buraya kusuyorum hepsi bu.
kendim kötü zamanlar geçirdim lakin hiç kız kardeşim okula giderken cebine bi akbil parası koyamadigim kadar kötü hissetmedim.
bugün iş buldun mu diyen anneme hayır derken hissettiğimi hiç bir zaman hissetmedim.
ev sahibi ile hayatımda bu kadar kavga etmedim.
mesela ben hiç odeyemedigim bir elektrik faturası yüzünden kesilen elektriği kaçak kullanmamistim. şimdi kullanıyorum.
şimdi issizim
şimdi annemin yüzüne bile bakamiyorum.
şimdi kız kardesimi okula gönderecek param bile yok.
beyler her insan kendi başına geleni atlatir.
ama siz hiç aile gecindirememenin ne olduğunu bilir misiniz?
ben iyi biliyorum. bir babanın beş kere ölüp gitmesi ile ayni.