hayatta en çok zorlanılan anlar

annemin bana sarılarak ağladığı an. 5 yıl oldu, izi hala üzerimde.

ben her anında zorlanıyorum.sanırım fazla önemsiyorum hayatı.

şifrem neydi lan... bugün sağlam zorladı beni

içim kan ağlarken mutlu , hiç birşey olmamış gibi gözükmeye çalışmak.

ölmek üzere olan hastama ben ne zaman iyileşçem diyince cevap verememek

ölmek üzere olan hastam, dönüp kendine iyi bak diyip vedalaşma yapınca tepki verememek çünkü 5dk önce eşi bunlar geçicek iyileşeceksin demişken ama değil anasını satiiim değil la (bkz: ölüm )

Tripofobi Tripofobi tıklayınca anlayacaksınız ya benim buna fobim var bakamıyorum anlasan gözlerim önünde birbirlerini seviyorlar ben ölüyorum görmüyor musun Firdevs Yöreoğlu asddfk (bkz: tripofobi )

herkeste çok fazla vardır elbet. ama şuan ilk aklıma gelen iki dostunuzun gereksiz yere tartışması ve arada kalmanız. ben bu gibi durumlarda önce gayet sakin sükunet davetinde bulunuyorum.uyulmaması halinde cinlerim tepeme biniyor her iki tarafa da saldırıp hıncımı alıp gidiyorum.sonra onlar düşünüyorlar.

sigarayı bıraktıktan sonraki ilk akşam yemeğini bitirdikten sonra gelen sigara yakma isteği akabinde tırnakları kemirmek

çok zor anlar gecirdim. babamı kaybettim,kör kütük aşık olduğum kadın tarafından terk edildim. universite yıllarında günlerce aç ve sigarasiz gezdim... bunlar zor zamanlardı benim için, evet... lakin hiç bir zaman böyle bitkin böyle kimsesiz böyle güçsüz hissetmedim. bilmem belki de büyüdüm artık. bir kaç yıl oldu okul biteli. zar zor, kendi tirnaklarimla kaziya kaziya kendime güzel bir kariyer yaptım. bir kaç seneye kalmaz kendi filmlerimi bile çekerim artık. ama hiç bir zaman böyle beter hissetmedim. derdim kendimi acindirmak ya da yardım istemek değil. kimseye dokemedigim için buraya kusuyorum hepsi bu. kendim kötü zamanlar geçirdim lakin hiç kız kardeşim okula giderken cebine bi akbil parası koyamadigim kadar kötü hissetmedim. bugün iş buldun mu diyen anneme hayır derken hissettiğimi hiç bir zaman hissetmedim. ev sahibi ile hayatımda bu kadar kavga etmedim. mesela ben hiç odeyemedigim bir elektrik faturası yüzünden kesilen elektriği kaçak kullanmamistim. şimdi kullanıyorum. şimdi issizim şimdi annemin yüzüne bile bakamiyorum. şimdi kız kardesimi okula gönderecek param bile yok. beyler her insan kendi başına geleni atlatir. ama siz hiç aile gecindirememenin ne olduğunu bilir misiniz? ben iyi biliyorum. bir babanın beş kere ölüp gitmesi ile ayni.

hiç klozet kullanmayan biri olarak klozet kullanmaya mecbur kalmak . hastanede altımaz sıçamazdım

nickimi klavye ile yazarken...

lisedeyken sevgilimle ayrıldıktan sonra en yakınım dediğim sınıf arkadaşlarımdan birisinin ona yaklaşıp parfümünü alması ve her gün onun parfümünü sıkıp sınıfa gelmesi. benimde ona kızmak yerine parfümün kokusunu almamaya çalışıp normal bir şekilde sohbet etmem.

3lü 4lü 5li (bokunu cıkarıp 6lı) ((bkz: sanırsın som altın)) sutyen kopçası açmaya çalışırken zorlandığım kadar zorlanmadım su hayatta.

sütyen askısı itemi

karsimdayken ona "evet"diyemedigm o an. allah benim belami versin

25 agustos, bundan tam 20 yil oncesi. (bkz: hatalı çıkış yapmak)

az önce entri yazarken telefonumu hocaya kaptırdım. ama cebinden almayı da başardım öxödldkdj belki da hala kendinde sanıyor telefonu xd

sırtımı keselediğim an

bazen acele acele merdivenlerden inerken göğsümü zapt edemiyorum

üniversite okumaya başka şehire geldiğim ilk gün. kimsen yok, hiç bilmediğin bi yerde hiç bilmediğin insanlarlasın. bi de o gün sevgilim terk etmişti beni, kafayı yemiştim, onu arayıp beni neden sevmedin diye bağırmıştım. aklıma geldikçe tüylerim diken diken olur.