bir
yaşar kurt efsanesi. entryi okuyacaksanız arka fonda açmanız tavsiye edilir.
link
çocukluğumun geçtiği yazlığın sahilinde bir bar vardı. daha 4.sınıfa (2004) falan gittiğim için sadece yanımda 18 yaş üstü biri olunca girebiliyordum yani genelde annemle. annem bira içerdi ben ice tea şeftali, dün gibi gözümün önünde. neyse o barda çıkan grup gerçekten çok başarılıydı ve benim için milattı müzik konusunda. sözlükte en fazla ilgili olduğum kategori müzik malum ve şu an bildiğim çoğu grubun çoğu şarkının temeli aslında o yıllara dayanıyor. yaşar kurt da bunlardan biri.
henüz ülke bu halde değildi -burası tam
fikret kızılok'un
süleyman hep başbakan şarkısı havasında oldu- savaştır terördür çok anladığım işler de değildi. bi gün yine annemle gittik canlı müziğe, aynı grup var, ki çocukluk aşklarımdan biridir solisti. bu şarkıyı söylemeye başladılar. aynı tonlamalarla, aynı bağırmalarla. ulan dedim noluyor amk bu nasıl şarkı. büyülendim ağlıyorum falan dsaldjklasjl
bi klasiğim de şeydir tabii o zaman böyle telefonlar yok, her akşam notlara şarkı sözlerini yazıp ertesi gün yaşıtlarım denize falan giderken ben kuşadası'nın en güzel yerinde internet kafeye gidip şarkıları bulup dinliyorum. bu günlere kolay gelmedim yani dsfjfldsfj neyse işte gittim buldum şarkıyı dinledim mp3'üme attım eve gelince anneme sordum. bu da diğer klasiğimdir, anlamadığım şarkıları anneme sorarım. annem bana uzun uzun anlattı işte terör olaylarını falan tabii o yaşta çocuğun anlayacağı şekilde. "kapat televizyonu anne, seni de kandırıyorlar" sözünü anlamamıştım o zaman için. şimdi oturdu artık. ne sözler ama!
sonraki yaz kuşadası aqua fantasy'de babam 3 aylık üyelik yaptırdı bana, kuzenlerimle düzenli olarak oraya gitmeye başladık. bi gün yine dolmuşa bindik gittik. 1-2 saat sonra şok içerisinde içeri koşan annemi ve teyzemi görene kadar her şey çok eğlenceli ilerliyordu. meğer,
ışid'in ilk türkiye saldırılarından biri olarak da bilinen kuşadası saldırısı gerçekleşmiş ve bizden sonraki dolmuşu patlatmışlar.
bi şarkı benim için anca bu kadar oturabilirdi. o gün o kadar korktum ki
türkiye'de çocuk olmak gerçekten çok ağırdı. şarkıyı da yaşayarak öğrenmiş oldum. şükür şarkıda bahsi geçen anne gibi değil benimki, oyunu da vermez oyuna da gelmez. ama şu günleri o zamandan özetleyen yaşar kurt'a hayranlığım her geçen gün daha da artıyor. özellikle son günlerdeki şehit haberleriyle şarkı tekrar aklıma geldi. onların ağzından dinledim defalarca ve çok içime oturdu.
şehitler ölmez duygusalcılığından her zaman nefret ettim, şehitler ölür ve geriye gözü yaşlı bir sürü insan bırakır. şehit olmak, gurur duyulacak bir şey değildir. bizim için sayılardan ibaret olan bu durum, geride kalan o insanlar için yıllardır; bi ömürdür.
"korkuyorum anne,
al beni içine.
alışamadım anne,
al beni yine.
büyüdüm anne, evler büyüdü.
büyüdü pabuçlar, yollar büyüdü.
orduya istiyorlar,
savaş çıkar, diyorlar.
silah veriyorlar anne, bana 'öldür' diyorlar.
'yat' diyorlar anne,
'kalk' diyorlar.
beynimi yiyorlar.
kapat televizyonu anne,
seni de kandırıyorlar.
oyunu verme anne,
oyuna gelme anne."