1 ay oldu yayınlanalı ben az önce izledim. Tam bir kaç dk önce bitirdim ve öyle yazıyorum. Kanım dondu resmen izlerken, ağladım. Kedicik diye dalga geçtiğimiz kadınlar için gerçekten özür diliyorum... Hiç bir olayın arka planını bilmeden hadsizce yorum yapmak genimizde var sanırım. O kadar kötü hissettim ki, bu kadınlar/çocuklar hayatları boyunca şiddetin her türlüsüne (psikolojik, fiziksel, ruhsal...) maruz bırakılıp "boyun eğmek zorunda kaldılar." Bir insanın başına gelebilecek en kötü travmalardan birisi olabilir. Tüm hayatını etkileyecek de bir husus ayrıca. Artık çok küçük yaşlarda güven duygusuna, aşka, sevgiye belki de inanca ve hayatta var olan bir çok insanî duyguya küs kalacaklar. Bunu düzeltmek elbette ki mümkün (yani dile kolay) ama bunların hepsini bu kadar küçük yaştan itibaren öğrenmek, tecrübe etmek çok zor. Ömer dizisini izliyorsanız bu konuya çok güzel vurgu yapiyolar ve işliyorlar son 3-4 bölümde. Zaten ben de diziye gelen yorumlardan gördüm ve izledim belgeseli.
Böyle bir dönemde. Kiminle nerede nasıl tanıştığımıza çok tedbirli olmamız gerekiyor. Kiminle neyi paylaştığımıza da öyle... Olacak olan elbette oluyor ama dışarıda ki hayat çok kötü. Hiç gördüğümüz gibi değil. Bu devirde çocuk yetiştirmek (özellikle kız çocuğu) ne kadar zor daha da iyi anlıyorum bu tip olaylarda. Anne babaların çocukları üzerinde kurmuş olduğu o koruma kalkanını çok daha iyi anlıyorum...
E: keşke izlemeseydim ya iyi mi yaptım kötü mü bilmiyorum. Çok etkisinde kaldım. Ne izlesem etkisinde kalıyorum zaten...