Bazı insanlar için biri tarafından anlaşılmak o insan için verilen en büyük cezadır. Bu o kadar alışılmadık bir durumdur ki anlaşılmayan bütün yanlarını bütün çıplaklığıyla tek tek dökmeye başlar ve dökülen her düşünce bir çöp yığınına dönüşmeye başlar.
İnsan bazı taraflarını kendine saklamalıdır.
Tek bir düşünce, bilinen bütün doğruları çöpe attıracak kadar etkilidir.
Bu noktadan sonra yanlış anlaşılmalar başlar. Eğer karşınızdaki kişi, sizin kendinizi yanlış ifade ettiğinizinin farkına varıp size kendinizi ifade etmenizde yardımcı olmuyor, sizi anlamak için değil de dinlemek için kullanıyorsa kulaklarını ve dikkatini, anlaşıldığınızı düşünmemelisiniz.
İnsan bir kere istediği şekilde anlaşıldığını hissederse bir daha asla tatmin olamaz anlaşılmak konusunda.
Daha önce sizi anlamadığını düşündüğünüz herkesin, gözünüzdeki değerinin bir anda yok olduğunu görürsünüz.
Artık kırıcı bir insan olmaya başlamışsınızdır.
Etrafa tiksintiyle bakmanız etrafınızdakilerin dikkatini çekmeye başlamıştır ve sürekli bir sorunun varlığına dair sorulara maruz kalırsınız.
Cevaplarınız artık hep geçiştirme ve onaylama şeklindedir.
Her fırsatta sizi anlayana koşmaya çalışırsınız.
Sizin de onu anladığınızı, onun da her fırsatta size koşmasından anlarsınız.
Her şeyi yaparsınız, yapabilirsiniz.
Bu belki ilk başlarda iyi hissettirebilir ama
Anlaşılmak ne kadar doğru bir şeydir ?