Bulunduğumuz çevreyle değerlendirmemek gerekir.
İnsanlarla hayvanların iç içe yaşadığı bir yerde okudum. Köpekler dersliklere girer binalarımızın içinde yatardı. Hem yurt bahçem hem okulum koyun gibi devasa köpeklerle doluydu. Çok nadiren havladıklarına şahit oldum korkumu da üniversitede yendim diyebilirim. Herkes besler bakardı. İsimleri bile vardı selam verip geçerdik.
Ama bu demek değil ki risk teşkil etmiyorlar.
Bazı köpekler yaşadığı semti kendi çöplüğü beller. Baktığında gayet uysaldır mahalleliye karşı saldırmaz tanıdık yüz olduğu için. Ama yabancı gördüğü birini mahalleye sokmak istemez. Yani en uysal bildiğimiz bile yabancı için risk olabilir.
Şuanki yaşadığım yer de yine tıpkı okulum gibi köpek kaynıyor ama bunlar aşırı saldıran. Geçen eşimin etrafını sarmışlar site içinde atacak taş bile yok canını zor kurtarmış. Ben zaten asla tek başıma aşağı inemiyorum.
Belediyeler birden fazla şikayet aldıkları anda hayvan haklarını da gözeterek buna bir çözüm bulmalı. Bir köpek ısırığı yüzünden sevdiğini kaybetmek kadar boş ve acı bir durum olamaz heralde.
Sokak hayvanları ve medeniyet arasında ters bir korelasyon var ve biz inatla ilkellikten devam.
Avrupayı her konuda örnek alasımız tutar ama bu konuda dengesiz bir "hayvanseverliğimiz" tutuyor nedense.