ara sıra fark etmeden yapıyorum. fazla ileri gittiğimde kendimi şizofren gibi hissediyorum. ama rahatlatıyor. bazen hayıflanıyorum, kendime kızıyorum. o sırada kulaklarını çevirmiş dinliyor, ben düşüncelerimin dudaklarımın arasından sıyrılmasına izin verirken iri yeşil gözleriyle beni izliyor.
bir keresinde ağlamıştım. üzerime çıkıp gözyaşlarımı yalamıştı, boynuma sokulmuştu ve yavaşca miyavlamıştı. sanırım ağlama demek istedi, tam anlamadım ama hissettim.