Sarıldım ona, canım, burada kalalım, güzelim bu odanın kıymetini bilelim: Bak, bir masa, bir saat, bir lamba, bir pencere: Her sabah kalkar hayranlıkla bakarız dut ağacına. İşte o ordaysa, biz de buradayız, pencerelerin pervazı, masanın ayağı, lambanın fitili: Işık ve koku; ne kadar da yalındır dünya. Unut artık kitabı. O da istiyor onu unutmamızı. Varolmak sana sarılmaktır.