Birçok yanlış anlaşılmanın temelini oluşturduğunu düşündüğüm eylem.
Geçen sevgilimle mesajlaşırken birden kendimizi hararetli bir tartışma içerisinde bulduk. Oraya nereden geldik, nereye gidiyoruz anlayamadan olay bambaşka bir boyut almaya başladı. Sonra sustum, sustuk. Kısa bir süre sonra bana
manyak yazdı. Haydaa. Sinirlerim tepeme çıktı. Tam ağzımı açıp, gözümü yumup Allah ne verdiyse söyleyecektim ama arkasından
gülüyorum bu halimize şeklinde bir mesaj geldi. Meğer hatasını anlamış, yumuşamış ve bu gereksiz tartışmaya bir son vermiş bile ama benim haberim yok. Az kalsın bana hakaret ettiği düşüncesiyle bir çuval inciri berbat edecektim yani.
O an mesajlaşmak yerine yanında olsaydım bu hataya zaten düşmeyecektim. Aslına bakarsanız yanında olsam zaten bir süre sonra dudaklarına yapışır ve daha fazla konuşmasına müsaade etmeyerek bu anlamsız tartışmayı sonlandırırdım.
Sonuç olarak bu mesajlaşma olayının Allah belasını versin...
edit: Bu arada tatlı tatlı mesajlaşırken sırıtmak pahabiçilemez. :D