mesajlaşmak

sürekli mesajlaşmak iyi demiyorum da arada o mesaj sesini duymak insanı iyi hissettiriyor hani ekranda bir mesajıniz var yazısı...

mesajlaşıyorsun önemli 1 konu ya da tam 1 şey bekliyorsun karşıdan yazmıyor sonra aradan 1 kaç gün geçiyor online falan ama seni takmamış böyle sonra 2. mesajı atıyorsun ' ayy unutmuşum, kusura bakma görmemişim, yanlışlıkla silmişim ' gibi yalan söylüyorlar sonra neden her zaman yalnızız neden sürekli sözlükte takılıyoruz

bana konuşabilecek zamanı varken mesajlaşmak çok saçma geldi hep. eğer konuşamayacağım bir ortamdaysam mesaj atarım. yoksa arar konuşurum. saçma bence.

uzak mesafe ilişkilerin kötü yanı her boku kötü zaten sarılamıyorsun öpemiyor kokusunu doya doya içine çekemiyorsun sonra morali bozuk mu değil mi anlayamıyorsun iki üç harfe bakıyor her şey. kısa kısa yazınca içine oturuyor bazen önemsediğini hissediyorsun karmakarışık bir şey yani ancak bu kadar anlatabildim

çoğu ilişkinin katili. bir de mesajlasarak ayrılanlar var hiç anlamadığım bir durum.

az önce mesajlaşırken fark ettim, çok değişik bir durum değil mi? uyumadan önce bir şeyler yazdıktan sonra onun iyi geceler yazmasını bekliyorsun, sonra yazma sırası sana geçiyor, sen iyi geceler diyorum. biraz robotik bir eylem gibi hissettirdi. tavla oynamak, santranç oynamak gibi bir şey. bi konu konuşurken sıra sıra konuşuluyor. herkes sıra sıra fikrini söylüyor. ilginç...

(bkz: uyudun mu) (bkz: üstünde ne var)

bugün hiç kimseyle mesajlaşmak istemiyorum ondan dolayı tüm insanlık toplanıp bama mesaj attılar.

bu eylemin amacı hızlı bir şekilde iletişim kurmak. yazılan mesaja 2 gün sonra cevap verecekseniz dumanla veya mektupla iletişim kurun amk

Meşgul olmadığım zamanlarda telefonla konuşmak yerine tercih ettiğim iletişim şekli. Kimse anında dönmek zorunda değil amk 7/24 telefonla gezmiyoruz sonuçta. Acil bi durum varsa ararsın olur biter.

Çağın en boktan icadı. Ben bu mesajlaşma işini beceremem sevmedim sevemiyorum. Konuşmak dururken mesaj atmak niye? Konuşmanın bir sonu var ama bu lanet mesajlaşma şeyinin bir sonu yok amk. Bitmiyor. Bitemiyor. Sürekli cevap cevap cevap insanlar birde tutulmuş bu görüldü yaptın muhabbetine. Allah'ım yarabbim ara amk. Ara konuşalım. Eskiden mesaj mı vardı??? Adam nerdesin? diye soruyor -yarın İstanbul- diyorum niye sinirlisin diyo?? Lan ne siniri amk sorunun cevabı bu? Neymiş emoci koymamışım anlaşılmamış... İlişki de böyle.. Günaydın yazmak diye birşey kaldı mı ya? Yok ki. Günaydınnnn yazicaksin bide sonuna 😊 bundan koyucaksin. Yoksa yedi duveli kıskandıran aşkımız böyle olunca soğuk oluyormuş. Öyle diyolar. Psikopata bagladiniz iyice. Kahrolsun mesajlar yaşasın arayıp konuşmak ulan Sabah sabah geldiler yine... Yeeeaaaa pratik emmmee diyen olursa mesajla pratik pratik söverim...

Ota boka aramanın, aranmanın saçma bir eylem olmasına karşın ilaç gibi relax iletişim şeklidir

Canım istediğinde dönüyorum, cevap vermek için yeterince analiz ve düşünme sürem oluyo, gereksiz laf kalabaligiyla da muhabbet uzamiyo. O an başka bir isim varsa onu da halledebiliyorum. Gözünü seveyim mesajlasmak

anlık olarak 1584668626565656 adet mesaj atılan dünyada hiç mesaj almıyor ve atamıyor olmak

o bu değil de herkes biriyle mesajlasiyormus aramayı şikayet ediyolar ulan nankörler bizde o da yok napcaz

Orlando'dan wp arkadaşım var. Hayır yani ne ben ingilizce biliyorum ne o türkçe. İnşAllah öğrenirim şu ingilizceyi. Her yolu deniyorum

Özellikle konuşmak için uygun bir ortam bulamayan kişiler tarafından kullanılan ve hayati önem arz eden durumdur. Mesajlaşmanın pozitif birçok yönü olduğu gibi negatif yönleri de mevcuttur. Örneğin yazı duyguları aktarmada yeterli olmaz. Bu yüzden okuyan kişinin yazdığınız şeyleri yazarken ne düşündüğünüzü, hangi duyguya sahip olduğunuzu anlamaması ve okuduklarını kendi içinde bulunduğu duygu durumu doğrultusunda değerlendirmesi sonucu yanlış anlaşılmalar meydana gelir. Bu tarz yanlış anlaşılmalar telefonda konuşurken ya da yüzyüze iken çok daha az yaşanmaktadır. Ancak ne olursa olsun mesajlaşma özellikle uzak mesafe ilişkilerinin sağlıklı bir şekilde yürümesine büyük katkı sağlar. Tabii yazarak anlaşmak ve yazma eyleminin meşaketi yüzünden pek tercih etmeyenler olabilir. Ama bazen tek bir mesaj bile sizin bütün gün mutlu olmanızı sağlayabilir. Gerçekten bu kadar etkilidir. Bu yüzden ne olursa olsun özellikle ikili ilişkilerde önemli olduğunu düşünüyorum.

Bana kendimi genç hissettiren eylem. Çünkü küçükken büyükler o eski tuşlu telefonlardan sevgilileriyle mesajlaşacağım diye deli gibi vakit harcarlardı. Öyle hızlı hızlı ne yazdıklarını merak ederdim. İki kişi arasında ne konuşuyor onu merak ederdim. Karşılıklı konuşmak isteyen haberleşmek isteyen iki kişinin olması, ikisinin de telefonun ekranında birbirinin mesajını beklemesi tatlı gelirdi. Büyüdüm sonra, ne flört ne sevgili olmadı hayatımda. Lise üniversitede biriyle mesajlaştığım çok nadirdi. Olduğu zaman da o anın tadını çıkartmak isterdim. Ama yazanlar da üç dört saat arayla yazardı. Hiç böyle karşılıklı aynı anda mesajlaşmazdım. Son zamanlarda sözlük de sağ olsun, hayatım da, mesajlaşıyorum. Çok hoşuma gidiyor. Biri benimle konuşuyor, konuşmak istiyor, ben de onunla konuşmak istiyorum, o an birbirimize yazabiliyoruz. Haberleşiyoruz. Benden haber bekleyen birinin varlığı çok hoşuma gidiyor. Uzun zaman telefona bakmayınca acaba bir şey yazdı mı diye bakıp yazdığını görmek deli gibi sevinç veriyor. Kısacası, çok tatlı olay. Evlensem bile seveceğim bu olayı. Eşimle mesajlaşacağım bol bol.

hiç sevmiyorum bu olayı. çünkü konuşurken bazen ne denmek istendiğini ya da tonlamanın nasıl olduğunu vs anlayamıyorum. bir sürü soru oluyor kafamda. bir de ses takıntım olduğu için arayalım sabaha kadar konuşalım diye düşünüyorum. eğer birini “arıyayım mı?” diye darlıyorsam sevdiğimdendir.

Birçok yanlış anlaşılmanın temelini oluşturduğunu düşündüğüm eylem. Geçen sevgilimle mesajlaşırken birden kendimizi hararetli bir tartışma içerisinde bulduk. Oraya nereden geldik, nereye gidiyoruz anlayamadan olay bambaşka bir boyut almaya başladı. Sonra sustum, sustuk. Kısa bir süre sonra bana manyak yazdı. Haydaa. Sinirlerim tepeme çıktı. Tam ağzımı açıp, gözümü yumup Allah ne verdiyse söyleyecektim ama arkasından gülüyorum bu halimize şeklinde bir mesaj geldi. Meğer hatasını anlamış, yumuşamış ve bu gereksiz tartışmaya bir son vermiş bile ama benim haberim yok. Az kalsın bana hakaret ettiği düşüncesiyle bir çuval inciri berbat edecektim yani. O an mesajlaşmak yerine yanında olsaydım bu hataya zaten düşmeyecektim. Aslına bakarsanız yanında olsam zaten bir süre sonra dudaklarına yapışır ve daha fazla konuşmasına müsaade etmeyerek bu anlamsız tartışmayı sonlandırırdım. Sonuç olarak bu mesajlaşma olayının Allah belasını versin... edit: Bu arada tatlı tatlı mesajlaşırken sırıtmak pahabiçilemez. :D

bazen uzun bi şey anlatırken konudan konuya atlıyorum sonra ipin ucu kaçıyor. Aslında anlatmamın kendimce bir sebebi varken mesaj uzadıkça sebebini yitiriyor. Çok saçma bi yere çıkıyorum ve “ ben şimdi bunu neden anlattım ne gerek vardı? “ diye kendime kızıyorum. Kızmak da değil de aslında, konudan konuya atlayınca varmak istediğim yere çıkamıyorum. Bi insan mesajlarda kaybolabilir mi ya? Ben resmen kayboluyorum.

aşık değilsem zulüm gelen eylem ya. daral geliyo belli bir zamandan sonra