bugün
yenile

    travma

    9
    +
    -entiri.verilen_downvote
    Travmalarımı nasıl öğrendiğimi anlatayım mı size? Biraz özel ama anlatayım. Hayatımda hep ters giden şeyler olduğunu biliyordum ama umursamıyor hep amaaann diyip geçiyordum çok düşünmüyordum bile. Pandeminin başlarına doğru hayatımda olan daha doğrusu hayatımdaki insanların hayatında olanların benim hayatım için de kaçınılmaz olacağını fark edip yoğun bir depresyona girdim ama girdiğimi bile görmezden geldim bir süre. Taa ki annem odama gelip “kızım neyin var biri mi üzdü seni noldu anlat…” abim de üst katımdaki odadan mesaj atıp “bilsen ne oldu sana neyin var bana anlatabilirsin” diyene kadar. Kimse o zamana kadar bana neyin var dememişti. Artık o kadar çok içimde tutamamıştım ki dışarıdan fark edilir hale gelmiş ilk defa annem ve abim bana böyle yaklaşmıştı. Sonra düşünmeye başladım her şeyi ama bu düşünmeler hep bir şeyleri kabul etme boyun eğme üzerineydi ama bu benim yapıma tersti. Ben aklıma yatmayan bir şeye boyun eğemezdim, kabullenip sineye çekemez benim de kaderim bu diyemezdim. Bir şeyler değişmeli bilsen dedim ve aradım psikolog buldum randevu aldım gittim. İlk bir iki seans normal o zamanki güncel konular üzerinden ilerliyordu ama kadın bana demesin mi sana EMDR uygulayacağız diye. Hemen psikolog arkadaşımı aradım dedim EMDR nedir psikolog bana bunu söyledi diye. Senin travman mı var dedi. Ben ne bileyim bana sorsan yok ama var herhalde derken sonraki hafta başladık terapiye. Terapi başlayalı 3-5 dk olmadan benim gözler akmasın mı arkadaşlar benim boğaz bir düğüm bir düğüm hem ağlıyorum engel olamıyorum gözlerime hem bi şeyler anlatmaya çalışıyorum bana sorular soruyor hem de şimdi niye ağlıyorum diye düşünüyorum shshhshsh. Baya geçmişten bi şeyler çıktı bende. Geçmişte görmek duymak istemediğim görmezden geldiğim şeyler hep beni bu zamanda böyle yapmış. Bir kaç konu çıktı böyle iyileştirmem gereken ve bi kaç hafta ben gittim geldim ağladım. Yine de o süreci çok sevdim. Resmen kendimi tanımaya başladım. 1 sene boyunca ilk 6-7 ay falan her hafta gittim sonra haftada 2 yaptık en son ayda 1. Bütün bu süreci sadece bir kaç arkadaşım biliyor. İçerikleri değil de sadece psikoloğa gittiğimi biliyorlardı. Ailem hiç bilmedi. Her hafta çıktım gittim geldim çoğunda onlardan bahsettim onlarla ilgili olan travmalarımı çözmek için çabaladım ama bilmediler. Seansa gidip ağlıyordum eve gelip travmalarımın şakalarını yapıyordum shshdhdh. Onları da suçlamadım çünkü farkında bile değillerdi. Bu çocuğumu etkiler mi diye düşünecek kadar bilinçli değillerdi maalesef. Kendime yeni kılık kıyafetler almıyor onların parasıyla seansa gidiyordum haberleri yoktu. Ah ulan. Neyse ben bile bilmiyordum yani travmalarımı. bir sözün bir davranışın bir tavrın insan hayatına bu kadar etki edebilmesine çok şaşırmıştım. Travmalarım yüzünden hep aksiydim, bu yüzden biraz asosyal kaldım, bu yüzden ilişkilerden kaçtım, bu yüzden kendimi bile sevmedim çözene kadar, bu yüzden çıkmadım konfor alanımdan. Hep kendi küçük ve uzak dünyamda yaşadım gittim yaşamak denirse. Hepsine rağmen bunların üzerine gidebilme cesaretini gösterdiğim için kendimi tebrik ettim çünkü bilinçli bi anne olmak istiyordum eğer olacaksam. Bana bir oyun gibi geldi bütün o süreç. Sürekli hayatımdaki şeylerin sebeplerini aradım bir sonraki seansta böyle düşünüyorum böyle hissediyorum bunun sebebi bu olabilir mi diye anlatıyordum hemen :) doğru da çıkıyordu çoğu :) psikoloğum da tebrik etmiş kendine doğru soruları soruyor doğru cevapları da bulabiliyorsun bu nedenle hızlı ilerliyoruz demişti :) böyle böyle travmalarımı öğrenmiştim işte :) hala bazı şeyleri çözmüş değilim ama biraz da alışkanlıktan dolayı artık. Mesela hala ilişki kuramıyor zorlanıyorum, bazen yersiz atarlanabiliyorum falan ama bunları artık o an fark ediyorum ama durup nefes alıp bu yaptığın yanlış bilsen diyebiliyorum. Artık gitmiyorum ama ilerleyen zamanlarda sık sık olmasa da ara ara gitmeyi düşünüyorum çünkü kendime yaptığım en iyi yatırım olarak görüyor keşke herkes gidebilse diyorum. Böyle bir anı işte. Aslında çok daha uzun ve derin de bilsenizneolacak? Bu da bir yandan iç dökme seansı gibi bi şey oldu. Seviyorum sizi 🫶🏻
    1Ben bu kadar uzun entryleri okumuyorum - bilsenneolacak 02.09.2023 02:16:41 |#4599968
    1Ben niye bu kadar şey anlattım ki şimdi pişmanlığı geldi bile - bilsenneolacak 02.09.2023 04:14:06 |#4599999
    1bazen gerçekten neyin bizi üzdüğünü bile anlamayız. bir sürü şey birikir, denklem çok bilinmeyenli olur ortalık çorbaya döner. sen elinden gelenin en iyisini yapmışsın psikoloğa gitmişsin. çoğu insan doğru soruları bile soramazken sen bırak soruları cevapları da doğru bilmişsin. bunlar güzel şeyler bilsen 💖 - olurmu 02.09.2023 14:48:03 |#4600132
    butun yorumlari goster (6)
    ... diğer entiriler ...