bana birinden bir şey beklemek öğretilmedi. elde etmem gereken bir şey varsa ya da yapılması gereken bir şey varsa, gider aslanlar gibi kendim yapmaya çalışırım. bu biraz da mesleki deformasyondur. başında olmadığın işin her zaman kötü olacağına kendini koşullarsın. sürekli kontrol etme, müdahale etme gereği duyarsın.
bu yüzden de insanların bir şeyi hiçbir zaman istediğim şekilde yapamayacağı düşüncesi, zaten buna meyilli karakterime tastamam yerleşmiş oldu. bu da günlük hayatımdaki beklentilerimi minimize ediyor. ilişkilerde dahi, beklentisiz davranmama sebep oluyor bu bence.