beklentiye girmek

t: insanları manevi olarak en çok yaralayan durumdur. ne kadar dirensem de illaki hayal kuruyorum ve bu saçma sapan hayallerime karşı beklentiye giriyorum. ortada somut bir şey yoksa o daha güzel benim için çünkü bunalıma giriyorum. böyle beyin mi olur, fikir mi olur amk

işin sırrı şu; minimum beklenti, maxsimum mutluluk. kendi kendinize gelin güvey olmayın.

piyango bileti alınca yaşadığım tam olarak bu.

en az 3 aydir bir sey istiyorum ve bunu surekli dile getiriyorum. arkadasim bir gun aradi dedi ismi tam olarak neydi felan diye. ben baya bi heycanlandim sonra ne oldu almamis. hala bekliyorum hala kimse almiyo. gidip kendim alcam kendime kucuk suprizler yapicam

üzülmenin ilk adımıdır ve herkesin bilmesine rağmen yine de düşülen tuzaktır. yine can çekişiyoruz. ha ayrıca aşk dediğin şey de beklentilerden ibarettir bunu gregory house çok güzel açıklar.

beklentiden çıkıyor musun diye bir sorsanaaağğ

derhal terk et orayı derhal

kapsam sınırı olmaksızın kişinin belirli bir sonucu elde etmeyi umması. beklentiyi düşük tuttuğumuz anlarda mutluyuz bu hayatta. kişi kendisine söz geçiremese de gerçek bu.

ne biliyim canı sıkkınken nerde nasıl olduğumun bi önemi olmayıp ilgilendiğim iyi etmeye çalıştığım insanlardan aynı şeyi bekliyorum biraz, artık fedakarlık etmeyip beklentiye girmeme kararı almıştım ama o kadar da kolay değil ki.

en boktan şeylerden biridir her şeyden bi mana çıkartmana başlarsın her şeyi üstüne alınmaya çalışırsın . hiçbir şey değişmez olan yine sana olur

bok gibi bir şey genel olarak beklenti sonucu mal gibi kalırsınız

beklentiler sadece üzer

sonunda bi sikiyolar baba tam 13 saat kafası var

beklentiye girdiğin şey asla gerçekleşmez asla

yanındayken beklentiye sokuyor mesajlaşırken bunalıma ben napcan bu kızla ya

yoruyor，kanın çekiliyor sanki

Beklenti insanı ölüme götüren en önemli unsurlardan biridir. Bu yüzden kimseden bir beklentiye girmeyin ve bir insanı boş bir beklentinin içine sürüklemeyin.

üzer.

hayal kırıklığının tek sebebi

bugüne kadar hayatımda gerçekleşen tüm güzellikler beklenti içinde değilken gerçekleşti ve bu tesadüf olamaz diye düşünüyorum. bu yüzden beklemeyin ve asla bekletmeyin

3 kuruşa 5 köftelik beklentiye girmek insanın kendi kendine yapabileceği en büyük zulümlerden biri iken daha kötüsü o tüm idealize ettiği şeyleri başka bir insan üzerine yüklemektir. Bunun sonucunda bizi en çok mutlu etme potansiyeli olan şeyleri bir çırpıda yok edip geride küllerin arasında hüzün kalıyor elimizde. (bkz: aile kurmak) ''Hayattaki bütün beklentilerinizi bir insana yönlendirirseniz ilk başta kendinizi sonra o insanı mutsuz edersiniz''

Çok salakça bir şey. Kendi adıma öyle en azından. Ben ergenlikten beri bir doğum günümde, bir kadınlar gününde, bir yılbaşında ya da bir sevgililer gününde gece tam 12'de telefonuma bir ilan-ı aşk mesajı gelecek diye beklerim. Çok salakça çünkü bana bunu yapma potansiyeli olan kimse yok hayatımda. İçip içip bana yazacak biri yok. Aklına düşeceğim eski sevgilim yok. Bana gizli bir hayranlık besleyen biri yok. Olmayan birinden olmayan bir mesaj beklentisindeyim. Komik :)

Dertlerin en büyüğü. Bize o o beklenti ümidini verenler utansın.

hayatınızdaki konforu çalan eylem. insanların her an her şeyi yapabileceğine hazırlamak lazım kendimizi. asla yapmaz, o söylemez dediğimiz her şeyi, o kişilerin yapması için şartlar bir şekilde gelişir ve o kişi her şeyi yapabilir. mutlu olmanın en önemli kısmı burası sanırım. "bu senin fikrin" leveline geçip, söylediği şeyin bizimle alakalı olmadığını kabullenmek gerek. çünkü her şey bizimle alakalı değil ve biz her şeyi bilemeyiz....

(bkz: kendi kendine gelin güvey olmak) Sıklıkla yaptığım bir şey. Sonu genellikle hayal kırıklığı ile bitiyor. Yapmayın, çok can acıtıyor...

bana yapılmaz, bana denilmez, beni tanımamış diye diye ömrümü yedim çevremdekiler yüzünden. Sonra baktım sıfır beklenti, daha mutlusun. Yapar herkes her şeyi yapar, söyler herkes her şeyi söyler.Şaşırmamak lazım.Önemsemeyi bırakınca beklentiyi de bırakıyorsun

hep en düşüğünü bekleyip iyisi gelince sevinirim fakirin umudu böyle olur

acı verir. fakat beklentisiz de yaşayamaz insan. garip değil mi sizce de ? beklentisizken bile beklentilerin içinde bulmamız kendimizi .

Aslında insanı en çok acıtan şey, hayal kırıkları değil. Yaşanması mümkünken yaşayamadığı mutluluklardır. Dostoyevski'nin de dediği gibi beklentiler öldürür insanı.

öyle bir çıkmaz ki, beklentiye girmeyeyim derken bile beklentisizlik beklentisine giriyorsun. tam bir kısır döngü. aşırı yorucu.

bana birinden bir şey beklemek öğretilmedi. elde etmem gereken bir şey varsa ya da yapılması gereken bir şey varsa, gider aslanlar gibi kendim yapmaya çalışırım. bu biraz da mesleki deformasyondur. başında olmadığın işin her zaman kötü olacağına kendini koşullarsın. sürekli kontrol etme, müdahale etme gereği duyarsın. bu yüzden de insanların bir şeyi hiçbir zaman istediğim şekilde yapamayacağı düşüncesi, zaten buna meyilli karakterime tastamam yerleşmiş oldu. bu da günlük hayatımdaki beklentilerimi minimize ediyor. ilişkilerde dahi, beklentisiz davranmama sebep oluyor bu bence.