ebeveynlerin ebeveyni olmak

Anneye küsmek başlığını görünce aklıma geldi. Bi ara buraya bi şeyler yazacağım unutmamak için başlığı açayım dedim. Dursun burada. Edit: Bu başlık bana biraz ağır geldi. Yazmak istedim ama seçemedim doğru cümleleri. Ebeveynlerin ebeveyni olmayı geçtim doğru ebeveyn olamamak çok daha zormuş. Bazen bazı şeyleri hak etmediğimi düşünüyorum ama içimde bir teslimiyet de var. Bunu yaşamam görmem bilmem gerekiyor, benim başıma durduk yere gelmiş olamaz diye düşünüyorum. İyiliğin de kötülüğün de bize geldiği yer belli değil mi ? O halde neden endişeleniyoruz? endişelenelim diye değil bir şeyleri görebilelim diye geldi belki de. İçimdeki teslimiyet yükümü biraz da olsa hafifletiyor ama hafiflemesi bile suçlu hissettiriyor bazen. Neyse, bu konu hakkında yazacak cümlelerim yok. Bu kadar