oppenheimer

çok etkileyiciydi. çıldırıyorum çok sıkıcıydı diyenleri gördükçe. yok arkadaş her konu herkese göre değil, belli yani. millet alışmış tüketmeye, alıcı değil de verici olan hiçbir şeyden memnun kalmıyorlar anladığım kadarıyla. ne bekliyordunuz? bombalar havada uçuşacak falan mı? savaş filmi mi? biyografi filmi bu. temelinde yatan anlam çok muhteşem. bilimin, fiziğin, hatta bir avuç adamın toplanıp dünyayı patlatabileceğini, bakınız bu konuda abartı yapmıyorum ya da benzetme, asıl anlamıyla diyorum, dünyayı patlatabileceğini öyle güzel göstermiş ki. bilim adamları, fiziğin nereye kadar gidebildiğini görme derdindelerken ve bunu kanıtlamaya çalışırken siyasetçilerin ne kadar sığ ve böyle bir yıkımı gözleriyle gördükleri halde halen daha kendi çıkarlarının planlarını yapmaya çalıştığını çok güzel göstermiş. filmdeki bir iki diyalog, bi arkadaşının oppenheimer'a sen siyasetçi değilsin, bilim adamısın derkenki vurgusu, oppenheimer'ın, amerikan başkanına, ellerime kan bulaştığını hissediyorum dediği andaki o yaşadığı çaresizliği, başkanın onun arkasından bu zırlayan herifi bi daha getirmeyin dediği yerdeki politikası, oppenheimer'ın tüm bu araştırma sırasında yaşadığı heyecan, insanları ikna etmeye çalışması, gecesini gündüzüne katıp da proje bittikten sonra bombaların götürüldüğü anda bunun aslında bilimsel bir proje olmadığını fark ettiği ve nelere yol açacağını idrak ettiği o an, bombayı denedikleri sahnede gözlüklerini çıkarıp da o muazzam patlamada, herkes bombanın büyüklüğüne hayran kalırken onun uçuşan atom parçaklarını izlemesi... bu filme sıkıcı diyenler kesinlikle filmdeki siyasiler kadar sığ insanlar gözümde. ha, bi de gişe muhabbeti dönüyor da imdb puanı 9/10 adamların. barbie ise 7. ya zaten sidik yarıştırılmasının anlamı da yok bu mevzuda iki film de aynı ibrede değiller zira. oyunculara gelirsek. cillian murphy'deki karizma nedir ya? yahu adam sen nasıl bi şeysin? film boyunca öyle güzel odaklanılmış ki murphy'nin yansıttığı duygulara, etkilenmemek elde değil. ki benim asıl beğendiğim bu filmde kesinliklerobert downey jr. oldu. yüz ifadesi, bakışları, dudağının kenarındaki titreme bile o kadar ince ayrıntılar ki hayran kaldım. adam her şeyiyle kendisini ortaya koymuş. kadın oyuncular, emily blunt olsun, florence pugh (yalnız bacının memintolar da harbiden tombiktoymuş) çok çok iyi buldum. oyunculuk açısından tatmin edici, görsel ve işitsel sahnelerde doyurucu, finali de iyi bağlanmış çok güzel bir film! 10/10!