Eskiden çok yaptığım bir şeydi. İyi-kötü ne olsa illa birine anlatırdım, dertleşirdim. Ama artık kimseye iyiyi de kötüyü de anlatıcak gücü kendimde bulamıyorum. Kimseye kendimi anlatmıyorum, anlatamıyorum, anlatsam da anlamıyorlar. Her şeyi içime atıyorum, kimseye açıklama yapmıyorum. Bi yerden sonra çok yoruyor ama insanlarla uğraşmak daha da yoruyor. Kendim düşünüyorum, kendime anlatıyorum, bazen kendi kendime anlatırken bile yoruluyorum. Konuşmayı çok severdim, dert anlatmayı da dinlemeyi de çok severdim. Ama zaman geçtikçe bunlar da geçiyor. Keşke yine anlatabilsem, kendimi açıklayabilsem, birileriyle dertleşebilsem. Zaman geçtikçe insanların söylediğin, anlattığın her şeyi sana karşı kullanmak için doğru zamanı beklediğini öğreniyosun. Artık Susmak en iyisi gibi görünüyor.