çok korkuyorum ben bundan. ama bir yanım da "korkunun ecele faydası yok" diyor. ne bileyim, sanki bir köşede kimseye ses etmeden gideceğim tık diye. güzel bir ölüm olur hoş, uyur gibi. yani ilk bakışta öyle. ama biraz düşününce soğuk aslında. kimsesizlik, bi başınalık başka hiçbir yerde bu kadar koyamaz adama. kıyamete kadar tek başına olacağın bir çukura yine tek başına gitmek kadar acıtan ne olabilir ki hayatta. böyle gelmiş böyle gider lakin, keşke böyle gelmeseydi ve keşke böyle gitmeseydi dedirtecek son nefesinde insana.