güvensizlik

İçime işlemiş duygu. Ben hayatımda hep güzellikleri güvensizlik yüzünden kaybetme eşiğine gelen biriyim. Bana herkes dolandırıcı, yalancı gibi geliyor. Durduk yere biri bana bir iyilik yapınca, ya da bir yere davet edince, bir şey hediye edince nedenini sorguluyorum. Anlatayım iki örnek. Üniversiteyi kazandığım yıl bir numara arayıp duruyor. Neyse ben de kayıt olmaya gitmişim kampüsteyim. Açtım telefonu, bir kadın. İşte diyor tebrik ederiz. Bir otelde size plaket verilecek, bir de laptop hediyemiz var. Ben tabi aha diyorum dolandırıcı. Yok diyorum ben almayacağım. Kadın ısrar ediyor, emin misiniz diyor. Ben kendimden emin, hatta gururlu, dolandırılmadım çünkü, kapatıyorum telefonu. Sonra öğreniyorum ki gerçekmiş. Kadını arayıp benim plaketi yapın ben geliyorum diyorum. Allah'tan işler rast gidiyor ikisini de alıp oteldeki kutlamaya katılıyorum :) Yine bir başka gün, üniversite 3'teyim. Bir numara arayıp duruyor. Açıyorum bir kadın. İşte sizi üniversitemiz adına YÖK bilmemne toplantısına davet ediyoruz. Ama bir diğer katılımcı da en yakın arkadaşım! Yani bu nasıl olabilir. Zaten koca üniversitesiteden sayılı insan seçiliyor neden ben ve en yakın arkadaşım. Tabi ben inanmıyorum kapatıyorum, biz gelmiyoruz diyorum dhdnnddn 10 dakika sonra arkadaşım arıyor, gerçek olduğunu öğrenip gidiyoruz. Üniversitemize akreditasyon vermeleri için toplantıya katılıp akreditasyonu alıyoruz. Velhasıl, her şey de dolandırıcılık değil. Benim gibi yapmayın dhjddjjd